Vijf potentieel paradoxen

Als we kijken naar de evolutie van de mens in verhouding tot elkaar, de overheid en de markt, is vooral de vraag hoe die elk het nieuwe potentieel, ondersteund door informatietechniek, benutten. Veel van de zorgen die mensen uiten (in de media) gaan daarover. Bedrijven benutten technologie als beste en groeien uit tot grenzeloze wereldmachten. Overheden proberen het bij te benen, maar lopen door aderverkalking vast in systemen die veel te complex zijn geworden en burgers zijn vooral consumenten van technologie.

De balans is zoek en de verandering van tijdperken, de chaos die voorafgaat aan transformatie, toont zich in minimaal 5 paradoxen. Burgers ervaren problemen doordat ze zich niet bewust zijn van het potentieel. Zijn ze dat wel, dan volgt de frustratie dat de omgeving (de overheid, ‘het systeem’) niet meewerkt. Als bedrijven hun gang kunnen blijven gaan en de overheid geen omgeving creëert waarin genoeg bewoners zich veilig voelen om zich verder te ontwikkelen en de balans te herstellen, moeten we het zelf doen. Van onderaf, van binnenuit, de paradoxen herkennen en potentieel benutten in plaats van problemen zien.

In essentie maakt ICT ons minder afhankelijk van tijd en plaats (pornoficatie) en verfijnt de afstemming tussen vraag en aanbod tot personalisatie (versplintering). Door de ontwikkeling van het web kunnen we bovendien beschikken over meer informatie (web 1.0), organisatiekracht (web 2.0) en zeggenschap (betekenis: web 3.0). And many things (en vooral Artificial Intelligence en emoties) to come (web 4.0). Niet toevallig past de ontwikkeling van het web op de pyramide van Maslow: 1.0 – veiligheid (informatie) > 2.0 verbinding (sociaal) > 3.0 waardering (betekenis) > 4.0 zelfverwezenlijking (transcendentie).   

De vijf paradoxen:

 

0 reacties

Geef een antwoord

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.